Route
Off we go! We vertrekken s’ochtends vroeg naar Brussels Airport. We hebben een vrij lange layover in Londen, maar dit komt doordat een vluchtwijziging onze een kortere layover gaf. We riskeren dit liever niet en verkozen daarom om een vroegere vlucht naar Londen te nemen.
22 augustus 2015:
- Brussel=> Londen (British Airways 391) ( volg deze vlucht hier )
09u45 => 10u00 (Airbus A319, nonstop 1h, 15m, 349 km)
- Londen=> Denver (British Airways 219) ( volg deze vlucht hier )
15u45 => 18u30 (Boeing 747-400, nonstop 9h, 45m, 7,493 km)
Rond 7.30 zijn we toegekomen op Brussels Airport. Geen wachtrij bij de bag drop en alles is OK. Daarna Starbucks tijd! Rond 8.15 begeven we ons naar de B pier waar er een enorme rij staat. Gelukkig is de rij voor EU inwoners veel korter. De vlucht naar Londen ging vlot zonder enige vertraging.
Na het doorlopen van de security in Heathrow was het dus wachten geblazen op de volgende vlucht. Gelukkig was het in terminal 5 niet te warm gezien het 30 graden was. We lunchen bij Giraffe om tegen 14.30 te vertrekken naar T5b, 1 van de sattelietgebouwen. Hier is het veel kalmer en de grote Boeing geraakt vlot gevuld. Jammergenoeg 1 kind op de stoel achter mij, maar gelukkig beperkte hij het schoppen tegen de stoel.
De 2e vlucht was bijna het Hawaii 2013 fiasco in Los Angeles. Rond 16.00 krijgen we te horen dat er een reparatie was uitgevoerd en dat ze nog wachtten op de papieren. In 2013 kregen we ook zo iets te horen, met gevolg dat we moesten wisselen van vliegtuig. Na nog wat wachten(in een warm vliegtuig) kwam het verlossende nieuws dat we alsnog konden vertrekken. Met een groot uur vertraging vertrokken we richting Denver.
We kwamen aan rond 19.15 in Denver waar het ondertussen al aan het schemeren was. Doordat we nieuwe ESTA formulieren hadden konden we de APC kiosken niet gebruiken. Gelukkig stonden er maar 5 mensen in de wachtrij waardoor we enkele minuten later al door immigratie waren.
Nog 20 minuutjes wachten op de kofffers en dan richting de shuttle bus van Alamo. Ook daar ging alles vlot. Er was maar keuze tussen 2 wagens, een witte Ford Escape of een rode Buick. Aangezien ik de Escape al eens had op Oahu namen we die. 25.000 mijlen op de teller. Bij het vertrek had de motor al warm, dus waarschijnlijk was hij nog maar net binnengebracht.
Rond 21.00 waren we op het hotel aan. Vrijwel meteen gaan slapen, maar tegen 3u alweer wakker. Na enkele nutteloze pogingen om te slapen zoek ik alvast de Walmart, Starbucks en AT & T winkels op, gepaard met het schrijven van deze update, 5.30 in de ochtend…